Witte Kool

Beschrijving

Witte kool is van nature een tweejarig gewas, dat in het eerste jaar de ‘kool’ vormt en in het tweede jaar gaat bloeien.

Het is een zogenaamde sluitkool die nauw verwant is met andere sluitkolen zoals rode kool, spitskool en savooikool.

Het eetbare deel, de ‘kool’, is eigenlijk een eindknop die bestaat uit vele stijf tegen elkaar groeiende, overlappende bladeren die een gesloten krop vormen. De kleur is niet echt wit maar lichtgroen.

Het blad heeft een soort waslaag die ervoor zorgt dat de kool lang kan bewaard worden.

teelttips

Witte kolen moeten tijdens de groei veel bladmassa opbouwen en staan lang op het veld. Ze stellen dan ook (net als alle andere koolsoorten) hoge eisen aan de grond.
Een zeer humusrijke, vochthoudende en kalkrijke grond met een goede structuur is ideaal.

Voor vroege teelten is lichte grond het meest geschikt, de kolen zullen echter wel minder vast zijn.
Zware grondsoorten zijn het meeste geschikt voor de herfstteelt. De teelt zal wat langzamer zijn, maar je kan grote kolen oogsten, die bovendien lang kunnen bewaard worden.
Zorg voor aanvang van uw teelt voor een goede basisbemesting en voldoende kalk.
Plant uw koolplanten in volle zon en geef ze veel ruimte: plantafstand 60 x 60 cm.
Druk bij het planten de grond rondom de koolplantjes goed aan en geef direct overvloedig water.
Halfweg de teelt, vanaf de koolvorming, kan u best nog wat extra bemesting toedienen.
Zorg dat je de kool tijdig oogst, voor ze gaat openbarsten.
Alhoewel witte kolen, in tegenstelling tot rode kolen, wel een paar graden vorst verdragen kan je de bewaarkolen best oogsten voor de eerste vorst, anders treedt er inwendig bruinverkleuring op tijdens de bewaring.
Bewaar uw kolen op een koele, maar vooral luchtige ruimte. Zorg dat je ze niet stoot of kwetst bij uw handelingen, dit geeft bederf.

culinair

Witte kool is een traditionele wintergroente, ze werd vroeger vooral geteeld omdat ze lang bewaard kan worden. Ook nu wordt ze daarvoor nog veel geteeld in o.a. Rusland en Oost-Europa.

Witte kool kan tevens verschillende wijzen bereid worden. De meest bekende toepassing is ongetwijfeld ‘zuurkool’, het in Duitsland zeer bekend ‘sauerkraut’.
Ze kan echter bovendien goed rauw gegeten worden, o.a. fijngeraspt in koude groenteschotels.
Witte kool kan tevens bereid worden in melksaus, in soep en zelfs worden gebakken.

Als je de kool niet helemaal in 1 keer gebruikt kan je alleen de buitenste bladeren eraf snijden en de rest (nog even) verder bewaren.